Terug naar overzicht

Een persoonlijk verhaal – Ron Boom-

Vrijwilligers maken het verschil, 4 maart 2025. Het begin van een hectische periode.

Op 4 maart jl. werd ik ’s nachts onwel en met ladderwagen en ambulance met spoed naar het ASZ in Dordrecht vervoerd. Om het verhaal kort te houden, er bleek niets bijzonders te vinden. Daarna nog meerdere onderzoeken en 29 augustus de definitieve uitslag: onbehandelbare leverkanker.

5 september weer met hevige pijnen opgenomen in het ASZ. Pijnstilling gekregen. Op 10 september overgebracht naar Hospice De Cirkel in Papendrecht. De pijnstillingsmedicijnen doen hun werk. De eerste weken nog aardig mobiel, dus voornamelijk bezig met het bijhouden van het niet al te vrolijke wereld en landelijk nieuws. Nieuws waar je niet vrolijk van wordt. Iedereen heeft ruzie met iedereen. Aanslagen, mishandelingen, ieder voor zich. Niemand bekommert zich nog om een ander, maar dan kom je in zo’n hospice tot de conclusie dat er daar een heel andere maatschappij is. Een maatschappij van ruim 80 vrijwilligers die zich geheel belangeloos inzetten voor de zorg van 6 terminale patiënten, aangevuld met gediplomeerd verplegend personeel. Vrijwilligers met wie je de diepste gesprekken kunt voeren en waar ook in de woonkamer grappen gemaakt worden. Waar ook ruimte is voor een gewillig oor voor familieleden. Zo aan het einde van mijn leven is het fijn te beseffen dat ook in ons land nog ruimte en bezieling is voor een dergelijke maatschappij. Die moeten we koesteren.

Slot
De laatste 2 weken ga ik hard achteruit, met name de laatste week. Mijn spierkracht is bijna geheel verdwenen. 22 oktober wordt mijn kleindochter 9 jaar en dat wilde ik in ieder geval nog meemaken. Na de 22e oktober mag het voor mij voorbij zijn. Zowel voor mij als de rest van de familie geeft dat rust en berusting. Ik wil hierbij alle vrijwilligers en verplegend personeel van De Cirkel Papendrecht van harte bedanken voor hun niet aflatende zorg voor hun bewoners.

Ron Boom
31-01-1950